Odcinek 28: Między kobietą a kowadłem.

Na miejsce dotarli drugiego dnia rano. Hotel, w którym mieli mieszkać przez najbliższy czas, prezentował się jeszcze lepiej niż na zdjęciach. Pięknie oświetlony hall  z kryształowymi żyrandolami i ścianami w kolorze ecru. Od drzwi ciągnął się ciemnobrązowy dywan. Sprawnie załatwili sprawy w recepcji i poszli zobaczyć swoje pokoje. Do dyspozycji wynajęli sobie całe piętro, dla komfortu. Chcieli wypocząć, wyłączyć się trochę z burzliwego życia gwiazd footballu. Ciągle byli w Niemczech, ciągle rozpoznawalni. Wiedzieli, że prywatności za wiele nie zaznają. Media za chwilę dowiedzą się gdzie i z kim spędzają wakacje, czyli czegoś, o czym kochają mówić.
-Wooow, ale mam wygodne łóżko !- Moritz rzucił się na mebel -Po co nam oddzielne pokoje, spokojnie zmieścilibyśmy się w tym jednym.- zwrócił się do Marco i Roberta.
-Rozważaliśmy taką opcję, ale po dłuższych zastanowieniach doszliśmy do wniosku, że jednak może, a raczej na pewno kogoś poznamy,i tak głupio będzie we trzech. -odpowiedział Lewy. Moritz posłał mu pytające spojrzenie. - Mam na myśli dziewczyny!
-A, no racja - puknął się w czoło. - Z kim ty tak zawzięcie sms-ujesz Reus'y?
-Z Caro, pyta się kiedy wracam.
-Dopiero wyjechałeś, a już tęskni? Zeszliście się czy coś?-dopytywał się brunet.
-Nie, po prostu...grają fajne filmy w kinie...-tłumaczył się.
-Yhyyyym - odpowiedzieli chórem Lewy i Mo z głupimi uśmieszkami na twarzach.
-To czysty skandal ! Na zdjęciu były większe ! - do pokoju wparował oburzony Piszczu i od razu pokierował się do łazienki Leitnera. Wściekły pchnął drzwi.
-O co się rozchodzi?
-Czy wy też macie takie małe wanny? - zlustrował pomieszczenie - No, najwidoczniej. Co to w ogóle jest ja się pytam? Jak się w tym kąpać?
-Piszczuś, wyluzuj. Wanna jak wanna, nie wiem jakie są twoje standardy ale jak na moje oko jest w porządku. Poza tym, dwa kroki i jesteś na plaży. Do tego na dole masz hotelowy basen, ten na zewnątrz i ten w środku.- do pokoju wszedł Kuba i próbował opanować przyjaciela.
-Dobra, może trochę dramatyzuję...sorki. - powiedział cicho i wyszedł z pokoju.
-To co robimy na początek? Plaża ? Basen? Diabelski młyn? -Moritza wręcz roznosiła energia.
-Na początek, to ja muszę odespać. -ziewną ociężale tleniony.- Wieczorem idziemy na balety, na dziki podryw. - zarządził po czym wyszedł z Robertem z pokoju.
-Lubię Cię takiego. -przyznał napastnik, kiedy byli już na osobności.
-To znaczy jakiego?
-Szalonego, niezrównoważonego, pewnego siebie. -szturchnął go lekko.- Wrócił stary Reus.
-Zawsze taki byłem.- odpowiedział rozbawiony.
-Od pewnego czasu tak...ale,pamiętasz jak piłeś? Sięgnąłeś wtedy dna...a najgorsze było to, że traciłeś na tym nie tylko ty, ale cały  drużyna.
-Ale wy się o mnie troszczycie -parsknął.
-No oczywiście. Gdyby nie my, to dalej byś rozpaczał...
-Dziękuje- uśmiechnął się. -Za wszystko, ale nie rozpamiętujmy już tego, dobrze? Stare dzieje, wyszedłem na prostą i zaczynam od nowa. - powiedział stanowczo.
-Uważaj tylko na nią, okej? Carolin nie jednego z nas próbowała już przekabacić.
-Ludzie się zmieniają.
-Możliwe, ale nie takie intrygantki jak ona.
-Wcale jej nie znasz.- posłał mu chłodne spojrzenie.
-Wystarczająco...nie chcę, żebyś znowu cierpiał.- spojrzał na niego z troską. Nastała chwila ciszy. Lewy westchnął i odszedł do swojego pokoju.  Miał trochę racji. Po zerwaniu z Caro, Marco sięgnął dna. Rozważał, czy przyczyną tego był jej brak, czy może to ona doprowadziła go do takiego stanu?  Miał mieszane uczucia. Rozstali się  w dosyć smutnych okolicznościach, a teraz od nowa pełni ważną rolę w jego życiu. Dlaczego ma nie spróbować z nią jeszcze raz ? Przecież każdy zasługuje na drugą szansę..

***

Na drugi dzień Piszczu, Lewy, Marco, Moritz, Mario i Katja wygrzewali się na piaszczystej plaży. Natomiast Błaszczykowscy i Ewka z Sarą poszli na miasto, do wesołego miasteczka, potem na plac zabaw i te inne "frajdy" dla dzieciaków. Później mieli dojść do tych leniwszych wczasowiczów.
-Eeee, ja tu mam całkiem niezłe widoki-mruknął zadowolony Piszczu, który rozglądał się dookoła i mierzył wzrokiem dosłownie każdą osobniczkę płci przeciwnej.- Ta po mojej prawicy, z burzą loków i zadziornym uśmiechem.
-Łukasz! Masz żonę - Mario rzucił w niego zwiniętym ręcznikiem.- Chyba cię jeszcze trochę po wczoraju trzyma, co?
-Wiem, że mam ale zawsze można poobserwować. A jeśli chodzi o wczoraj to tak, więcej z wami nie piję, o nie! A teraz podaj mi wodę.
-Ty, obserwator! Lepiej obczaj tą bardziej na wschód - szturchnął go Reus.
-Tą ze szpagatem? Ouu, muszę przyznać, że całkiem niezły rozchył ma.- skwitował Leitner.
-No...taką to bym...- zaczął Lewy.
-Wiecie co? Jesteście obleśni !- powiedziała zażenowana Katja. - Te wasze dyskryminujące rozmowy napalonych samców- wywróciła oczami, a wszyscy zwrócili głowy w jej stronę i słuchali jej uważnie. -Podoba Ci się? To podejdź i zagadaj...aghrrr...A mogłam iść na miasto...
-Jeszcze się nie przyzwyczaiłaś kochanie? - Mario pocałował ją w policzek.
-Zamknij się i posmaruj mi plecy.-odwróciła się i podała mu krem.
-Wiecie co? Kocham Kühlungsborn, choćby za takie cuda jak tamta w niebieskim!-Leitner wskazał na dziewczynę pochyloną tyłem do nich.
-Nie wytrzymam! Wychodzę stąd !- warknęła Katja. Podniosła się z koca i poszła w kierunku baru.
-Dzięki wielkie- Mario uśmiechnął się krzywo.
-Ej ! Poznaje te nogi. -Lewy wytężył wzrok.
-Co? Niemożliwe, chyba, że mieliśmy zgrupowanie tu, w Kühlungsborn.- Łukasz chwycił za butelkę wody i pociągnął kilka głębokich łyków.
-A może nie jest miejscowa ?
Brunetka wyprostowała się i odkręciła w ich stronę. W tym momencie Piszczu wypluł całą zawartość ust prosto na plecy Roberta.
-Kurna Piszczu! Pojebawszy?- zaklął tym razem w ojczystym języku. Łukasz zrobił przerażoną minę, ale nie z powodu Lewego. Napastnik, odkręcił się i spojrzał tam, gdzie obrońca wlepiał swoje niebieskie tęczówki.
-To Rita? - dopytywał się Marco.
-Wiedziałem, że znam te nogi - szepnął triumfalnie Lewandowski.
Łukasz nie mógł wykrztusić z siebie ani słowa. Rita nie wiedząc, że jest obserwowana, uśmiechnęła się szeroko i pomachała komuś. Następnie szybkim krokiem ruszyła w stronę baru. Wakacje zapowiadają się ciekawie...dla niektórych, nawet bardzo.

***

-W życiu nie zgadniecie kogo przed chwilą spotkałam. -Katja radośnie i w podskokach podeszła do chłopaków.
-Ritę?- zapytali chórem.
-Ouu, czyli jednak...no nie ważne. Mario dasz wiarę? Rita, tutaj, gdzie ja. Zapowiada się super melanż.- obróciła się wokół własnej osi. - Nie chwaliła się, że gdzieś wyjeżdża. To pewnie sprawka Łukasza.
-Co? - Piszczu wyrwał się ze swoich myśli.
-No tak, nie ma was w domu, a ona ma wolne. Dzięki Piszczu. -puściła mu oczko.
-Aaa, ta, nie ma za co...
-Umówiłyśmy się dziś w klubie, Rita jest ze znajomymi także będzie nam weselej, to jak idziemy?
-Kochanie bardzo chętnie bym poszedł, ale trochę padam po wczoraju...
-Okej, do niczego Cię nie zmuszam...ja w każdym razie idę zaszaleć, a wy...-spojrzała na wszystkich-...róbcie co chcecie. -machnęła ręką i uradowana popędziła do pokoju hotelowego.
-Idziesz?- Łukasz zapytał Roberta kiedy szli dwa kroki dalej od pozostałych.
-Może, a co?
-Nie wiem czy to dobry pomysł...-Łukasz mówił przez zaciśnięte zęby.
-Dlaczego?- Piszczek zrobił głupią minę. -Chcesz pogadać? - spojrzał na niego przeszywającym wzrokiem.
-Nie jestem jeszcze gotowy...-wyglądał jakby się zawstydził.
-Dobrze- wzruszył ramionami.- Daj znać jak będziesz.- klepnął go w ramię, wyminął i zahaczył o Reusa.
Zachowaj trochę wstydu Piszczu. Później może Ci się bardziej przydać...

***

Trzech singli i para zmierzało właśnie do klubu, popijając po drodze Clos d'Ambonnay. Piszczek był nieugięty i powiedział, że absolutnie nigdzie się dziś nie wybiera. Wolał ten wieczór spędzić z rodziną na basenie. Od jego incydentu z Ritą minęły 3 dni. Chciał zapomnieć, ale to nie było takie proste jak mogło by się wydawać. Nawet nie chciał myśleć co stanie się gdy wrócą do Dortmundu. Czy niania zrezygnuje z pracy, czy też nie? Bał się spojrzeć jej w oczy, nie wspominając już o jakiejkolwiek wymianie zdań. 

Weszli do klubu. Było tłoczno i duszno. Nie tracąc czasu, podeszli do baru i zamówili sobie drinki i inne napoje procentowe. Katja odnalazła Ritę gdzieś w tłumie, złapała Gotze za rękę i pociągnęła za sobą na parkiet.
-Ty, a gdzie Marco?- Leitner rozłożony na czerwonej niskiej kanapie, szukał kolegi.
-Bajeruje. - Lewy kiwnął głową.
-Niezłą sztukę wyrwał-przyznał Mo.- Widzisz tu jakiś dobry towar?
Lewandowski przejechał wzrokiem po całym klubie.
-Tak, siedzi przy barze, samotna, szuka przygody.
-Fajnie, biorę ją !- energicznie podniósł się z kanapy.
-Zapomnij, jest moja !- brunet zatrzymał go dłonią.
Zmierzając ku niewieście, rozprostował kości, przeczesał włosy i psiuknął sobie odświeżaczem oddechu do ust.
-Hej, laleczko. Powiedz mi, co taka cudowna niunia jak ty, robi w tak brudnym umyśle jak mój? - oparł się o blat i uśmiechnął szarmancko.
Dziewczyna odkręciła się na krześle i spojrzała na gościa, który właśnie próbuje ją poderwać. Spowolnione tępo, zagłuszona muzyka, głośne bicie serc i blade, jakby umarłe twarze. Tyle czuło jedno i drugie. Jakby byli sami na sali i to co dzieje się w okół nich nie miało żadnego znaczenia. Po chwili oboje otrząsnęli się.
-Co Ty tu robisz?!
-Ja?!
-Tak ty!
-Przestań! - mówili jednogłośnie.
-Dobra mów pierwsza...
-Ale co?! - wydarła się.
-No nie wiem...choćby... "Przepraszam, że odrzuciłam cię 58 razy !"-teraz to i on lekko podniósł głos.
-Bateria mi padła... -skłamała - Zresztą, co za różnica?- odkręciła się w drugą stronę.
-Co za różnica? - zatkało go. -Ty...ty wiesz jak ja się czułem? - dziewczyna spojrzała na niego spode łba i wzruszyła ramionami. Brunet parsknął. -Pewnie, że nie wiesz...Co Cię to obchodzi, no nie? Czułem się jak jakaś...wyrzuta guma, jak wygasła latarnia, jak jakaś wykorzystana i wyrzucona ścierka...-mógłby wymieniać dalej, ale zauważył zupełną obojętność na twarzy Bednarczyk. Pokręcił z niedowierzaniem głową i odszedł bez słowa.
Brunetka odprowadziła go wzrokiem. Myślała, że Lewy wyjdzie z klubu, ale nie. Przysiadł się do dwóch dziewczyn. Jedna miała włoską urodę, ciemne długie włosy, ciemne oczy, pięknie i równo opalone ciało. Druga zaś, cery raczej śniadej, blondynka, o lagunowych oczach. Spojrzał na nią jeszcze raz, z żalem w oczach, potem zajął się nieznajomymi. Tatiana nie miała zamiaru na to wszystko patrzeć dlatego wstała z miejsca i poszła na parkiet bawić się razem z przyjaciółmi.
Robert po raz pierwszy poczuł się wykorzystany. Poczuł dokładnie to, co czuły wszystkie jego partnerki. Fajnie, Panie Lewandowski ?

__________________________________________________________________________

Robertowi, z okazji 25 urodzin, życzymy zdrowia i spełnienia marzeń. Obyś strzelał wiele bramek dla reprezentacji i klubu, a jeśli masz trafić do Bayernu, to tylko do ich bramki ! 

Czekamy na Wasze komentarze !

Jest Rojsu, jest impreza !